Uznawanie z góry wszelkich zgromadzeń mających miejsce przez ostatnie tygodnie za nielegalne nie ma nic wspólnego z przeciwdziałaniem rozprzestrzenianiu się wirusa COVID-19. Ma natomiast zbyt wiele wspólnego z tłumieniem pokojowych demonstracji o charakterze antyrządowym.

Wydźwięk felietonu autorstwa red. Patryka Słowika o tym, jak złym pomysłem jest powiązanie wypłat funduszy unijnych z przestrzeganiem zasad praworządności przez państwa członkowskie brzmi jak dobrze znane „przestańcie przesadzać”. Przestańcie przesadzać, że PiS robi coś strasznego z sądownictwem i rządami prawa, przecież za PO też nie było najlepiej, a we Francji policja jest bardziej brutalna niż u nas. To niebezpieczna zwrotka, powtarzana każdorazowo przy okazji zbytniego relatywizowania poczynań partii rządzącej

Musimy się powoli zastanowić nad sytuacją mediów w Polsce, bo nad tym, co się teraz tu dzieje, nie możemy zupełnie przejść do porządku dziennego – zapowiadał niedawno minister sprawiedliwości i prokurator generalny Zbigniew Ziobro, w reakcji na nieprzychylną dla władzy publikację, zamieszczoną w mediach prywatnych.

Jeśli wybierzemy prezydenta bezkrytycznie podpisującego to, co uchwali rządząca większość, czekają nas kolejne legislacyjne katastrofy. Trzy z nich łatwo przewidzieć, bo rządzący sami je zapowiadają.

Oprócz przepisów prowadzących do zaostrzenia sankcji karnych, podpisem pod Tarczą 4.0. Prezydent sprezentował obywatelom nowelizację art. 250 Kodeksu postępowania karnego. Przepis ten dotyczy stosowania najsurowszego środka zapobiegawczego – tymczasowego aresztowania. Wprowadzone zmiany doprowadziły do znacznego ograniczenia prawa do obrony przed sądem

Czy brak wolnych wyborów spełniających standardy demokracji nie powinien zostać zakwalifikowany właśnie jako kolejny rodzaj przemocy – tym razem legislacyjnej?

Nowelizacja Specustawy COVID-19 w ramach rządowej „Tarczy antykryzysowej 1.0” z 31.03.2020 przygotowała grunt prawny pod uniemożliwianie prowadzenia postępowania karnego wobec osób naruszających art. 231 lub 296 k.k. Oznacza to m.in. potencjalną bezkarność w sytuacji, w której funkcjonariusz publiczny, nabywając towary lub usługi niezbędne dla zwalczania epidemii COVID-19, naruszy obowiązki służbowe lub przepisy, jeżeli działa w interesie społecznym. To niebezpieczne rozwiązanie.

Rząd PiS raportuje za granicą, że przestępstwa motywowane rasistowskimi czy ksenofobicznymi uprzedzeniami to margines. Pora przestać zamiatać problem pod dywan dla bezpieczeństwa obywateli RP, jak i obcokrajowców. Konieczne są zmiany w prawie i w zachowaniu organów państwa – pisze Eliza Rutynowska, prawniczka z Towarzystwa Prawa Antydyskryminacyjnego