Bunt w Trybunale, powieść w listach

Stan gry w budynku przy warszawskiej alei Szucha łudząco przypomina konstrukcję XVIII wiecznej powieści epistolarnej. Intryga posuwa się bowiem do przodu za pomocą listów wysyłanych do siebie przez zwaśnione strony.

Sześciu sędziów TK pod wodzą Mariusza Muszyńskiego nie uznaje już Julii Przyłębskiej za prezeskę Trybunału. Uznają za to, że w świetle przepisów ustawy kadencja osobistej przyjaciółki Jarosława Kaczyńskiego się zakończyła i wzywają ją do odejścia ze stanowiska. Co, dodajmy, jest dużym nietaktem i nielojalnością wobec prezesa Kaczyńskiego, bez którego przecież nigdy by się w tym Trybunale nie znaleźli i pensji trybunalskich nie pobierali.

Pierwszy list w tej sprawie sędziowie-buntownicy napisali na przełomie roku, a w styczniu Julia Przyłębska odpowiedziała im następująco:

„Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego działanie prawa wstecz jest wyjątkowo i tylko w pewnych okolicznościach dopuszczalne, ale zawsze musi być uregulowane przez ustawodawcę w sposób niebudzący żadnych wątpliwości. Przeciwna interpretacja ma niewiele wspólnego ze współczesnymi metodami i standardami wykładni prawa, przede wszystkim jednak z zasadami i wartościami konstytucyjnymi, na których straży sędziowie TK powinni stać”.

W tzw. międzyczasie prezydent Andrzej Duda skierował jednak do TK nowelizację ustawy o Sądzie Najwyższym, bez której Unia Europejska nie uruchomi dla Polski miliardów z Funduszu Odbudowy. Wnioskiem prezydenta musi się zająć jednak Trybunał w pełnym składzie (co najmniej 11 sędziów), co oznacza, że bez sześciu buntowników kluczowa dla władzy PiS sprawa pozostanie bez rozpoznania.

Dlatego sędziowie frondyści odpowiedzieli kolejnym listem:

„W związku z zakończeniem Pani sześcioletniej kadencji na stanowisku Prezesa Trybunału Konstytucyjnego oraz upływem miesięcznego terminu od powstania wakatu, w którym Zgromadzenie Ogólne Sędziów Trybunału powinno przedstawić Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej kandydatów na stanowisko Prezesa Trybunału, ponawiamy wniosek, aby dopełniła Pani ustawowego obowiązku zwołania Zgromadzenia Ogólnego w sprawie przedstawienia kandydatów na stanowisko Prezesa Trybunału” – czytamy w epistole ujawnionej 28 lutego przez tygodnik “Do Rzeczy”.

Na to Przyłębska rzeczywiście zwołała Zgromadzenie Ogólne, ale tylko po to, by lojalni wobec niej sędziowie uznali, że dalej jest prezesem TK. “Wiadomości” TVP skwapliwie poinformowały, że tak oto spór w Trybunale się zakończył.

Ale, no cóż, poinformowały błędnie. Sędziowie buntownicy – co zapewne nie będzie dla Państwa niespodzianką – uznali zwołane przez Przyłębską Zgromadzenie za niezgodne z prawem, a jego uchwałę za nieistniejąca.

Sprawa nabrzmiała do tego stopnia, że na antenie RMF FM stosowny apel skierował prominentny europoseł PiS Zdzisław Krasnodębski: “Mogę tylko apelować do sześciu sędziów Trybunału Konstytucyjnego, by porzucili swoje destrukcyjne zachowanie” – stwierdził Krasnodębski, co mniej zabrzmiało jak apel, a bardziej jak groźba.

Co symptomatyczne, o słowach Krasnodębskiego szybko poinformował bliski Nowogrodzkiej portal wPolityce. Znaczy – takie jest stanowisko partii.

Kto wie, być może historia zatoczy koło i tym razem z TVP dowiemy się wkrótce, że również sędziowie mianowani PiS kradną kiełbasę i pendrajwy. Sprawa jest rozwojowa oraz tyleż zabawna, co tragikomiczna, bo pokazuje czarno na białym, jak pozorne, nieprzemyślane i dysfunkcjonalne są zmiany instytucjonalne przeprowadzane przez PiS.

Bo skok na Trybunał nie broni się nawet z punktu widzenia interesu obozu władzy, bo praktycznie jedyne jego istotne „osiągnięcia” to:

• zablokowanie powrotu do sprawy wyroku Mariusza Kamińskiego,
• propagandowy wyrok o orzeczeniach TSUE niezgodnych z polską konstytucją, który tylko zaognił stosunki z UE
• oraz decyzja o niemal całkowitym zakazie aborcji, która skończyła się setkami tysięcy ludzi na ulicach i dużym spadkiem notowań PiS.

A teraz dochodzi do tego ostateczna blokada środków z KPO.

Zaiste, ogromne to osiągnięcia. Niemal takie jak w dowcipie o diable, który dał Niemcowi, Ruskowi i Polakowi dwie metalowe kulki, a Polak jedną zepsuł, drugą zgubił.

O różnicy między stekiem a prawami kobiet

Tymczasem, ponieważ rozwiązywanie spraw mało istotnych (typu paraliż TK) idzie PiS-owi z umiarkowanym powodzeniem, machina propagandy zwróciła się znów w stronę tego, co naprawdę ważne. Konkretnie w stronę średnio wysmażonego steka za 100 zł sztuka.

Aż skwierczącą od doniosłości sprawę na specjalnej konferencji prasowej pod warszawskim ratuszem referował znany mięsożerca, znawca meteorologii telewizyjnej i zarazem rzecznik PiS Rafał Bochenek:

„Program PO wykuwał się na zagranicznych konferencjach, m.in. organizacji C40; sprowadza się do uderzenia w wolność Polaków, w prawo do nieskrępowanego wyboru, co jeść, jak podróżować” – tłumaczył Polakom lekko zmarznięty Bochenek, a za jego plecami na lawecie stał billboard z retorycznym pytaniem: „Chcą decydować o naszej wolności?”. Oni, czyli w tym wypadku PO. No i prelegenci na zagranicznych konferencjach.

O szajbie mięsnej pisaliśmy w OKO.press już wielokrotnie, np. tutaj, tutaj i tutaj. Ale na boku chcieliśmy zauważyć jeszcze pewien paradoks.

Otóż jeśli bardzo nieśmiało zaczyna się debata o ograniczeniu konsumpcji, żeby powstrzymać katastrofę klimatyczną, to wtedy jest to wg PiS ograniczenie wolności. Natomiast jeśli opanowany przez władzę Trybunał nakazuje Polkom rodzić zdeformowane płody – o, to wtedy jest wg PiS forma wolności najdoskonalsza. Przyznacie Państwo – logika prima sort.

PS W mijającym tygodniu bardzo długiego wywiadu udzielił prezes PiS Jarosław Kaczyński. Ale zaskoczył wszystkich, ponieważ nie powiedział ani niczego nowego, ani ważnego, ani ciekawego, ani zabawnego. Więc tym razem nie będziemy Państwu zawracać nim głowy. A zainteresowani godzinnego wywodu prezesa mogą posłuchać tutaj.