Sąd: wejście prokuratury do biura rzeczników dyscyplinarnych Schaba, Radzika i Lasoty było legalne
Prokuratura Krajowa mogła wejść siłowo do biura rzeczników dyscyplinarnych Ziobry, które znajduje się przy neo-KRS. Mogła też zrobić w nim przeszukanie i przejąć akta postępowań dyscyplinarnych wszczętych przeciwko niezależnym sędziom
TO SPORY i precedensowy sukces Prokuratury Krajowej. Bodaj po raz pierwszy bowiem sąd oceniał wejście do budynku, w którym siedzibę ma neo-KRS. I uznał, że wejście było legalne. Takie orzeczenie wydał Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa 21 listopada 2024 roku.
Sędzia Marek Tyszkiewicz rozpoznał zażalenie na postanowienie Prokuratury Krajowej o wejściu do biura rzeczników dyscyplinarnych i o przeprowadzeniu w nim przeszukania, jeśli odmówią wydania akt spraw dyscyplinarnych. Zażalenie złożył zastępca rzecznika dyscyplinarnego Przemysław Radzik.
Biuro rzeczników dyscyplinarnych znajduje się w budynku przy ulicy Rakowieckiej w Warszawie. Budynek należy do SGGW, która go wynajmuje. Pomieszczenia ma tam neo-KRS, która zapewnia też funkcjonowanie biura głównego rzecznika dyscyplinarnego i jego zastępców. Ich biuro ma jednak oddzielne wejście.
Do głównego rzecznika dyscyplinarnego Piotra Schaba i jego zastępców Przemysława Radzika i Michała Lasoty prokuratorzy z wydziału spraw wewnętrznych Prokuratury Krajowej przyszli 3 lipca 2024 roku. Chodziło im o akta ok. 30 bezpodstawnych dyscyplinarek wytoczonych sędziom, którzy bronili praworządności.
Przekazania tych akt domagali się rzecznicy dyscyplinarni ad hoc powołani przez ministra sprawiedliwości Adama Bodnara. Przejmują oni te sprawy i wygaszają je, by zakończyć represje wobec niezależnych sędziów. Rzecznicy powołani przez Ziobrę ich nie uznają i odmawiają wydania akt, choć legalność rzeczników ad hoc potwierdza Izba Odpowiedzialności Zawodowej SN. Rzecznicy ad hoc złożyli więc zawiadomienie do Prokuratury Krajowej o ukrywaniu akt przez Schaba, Radzika i Lasotę. Dlatego zarządzono wejście do ich biura.
W lipcu rzecznicy Ziobry po wejściu prokuratury odmówili wydania akt. Dlatego zlecono otwarcie szaf ślusarzowi. Akta się znalazły. W związku z tym śledztwem Prokuratura Krajowa wystąpiła już o uchylenie immunitetów Schabowi, Radzikowi i Lasocie. Chce im postawić zarzuty ukrywania dokumentów i przekroczenia uprawnień. Wniosek czeka na rozpoznanie w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej SN.
A teraz Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa utrzymał w mocy decyzję prokuratury o wejściu do ich biura i o przeszukaniu. Uznał ją za prawidłową. Sędzia Marek Tyszkiewicz orzekł, że przeszukanie było zasadne, bo Prokuratura Krajowa mogła przypuszczać, że w biurze rzeczników znajdują się akta dyscyplinarek.
Rzecznik Radzik odmówił też wydania akt, które mogą być dowodem w śledztwie prokuratury. „Dlatego też decyzja o żądaniu wydania rzeczy i przeszukaniu była zasadna, konieczna i niezbędna dla dobra toczącego się postępowania przygotowawczego” – orzekł sąd.
Mokotowski sąd poddał też analizie inne zarzuty Radzika. I orzekł, że prokuratura nie naruszyła jego immunitetu sędziowskiego. Sąd podkreślił, że immunitet służy ochronie niezawisłości sędziego, a nie ochronie jego indywidualnego interesu. Ocenił, że Radzik ma immunitet formalny, który nie sprzeciwia się przeprowadzeniu czynności procesowych w sprawie, w której nie ma zarzutów.
Sąd dodał, że immunitet dotyczy osoby sędziego, a nie nieruchomości, czy też ruchomości wykorzystywanych przez sędziego również zawodowo.
Ocenił także, czy wchodząc do budynku SGGW, prokuratura naruszyła autonomię uczelni wyższej. Orzekł, że nie. SGGW nie prowadzi tam działalności edukacyjnej, tylko komercyjnie wynajmuje pomieszczenia różnym instytucjom. Ponadto prokuratura uprzedziła władze SGGW o swoich zamiarach.
Orzeczenie sądu jest ostateczne. Na rozpoznanie czekają jeszcze zażalenia Piotra Schaba i Przemysława Radzika.
Jest 6 śledztw ws. działań rzeczników dyscyplinarnych Ziobry
Śledztwo dotyczące odmowy wydania rzecznikom dyscyplinarnym ad hoc akt z dyscyplinarkami nie jest jedynym, jakie toczy się ws. działań głównego rzecznika dyscyplinarnego Piotra Schaba i jego zastępców. W tym roku wydział spraw wewnętrznych Prokuratury Krajowej wszczął jeszcze 5 innych śledztw. Rozliczenia całej trójki domagają się ścigani i blokowani przez nich za władzy PiS sędziowie. Chodzi o:
- śledztwo dotyczące blokowania w orzekaniu sędziego Igora Tulei w czasie, gdy był nielegalnie zawieszony przez Izbę Dyscyplinarną. Schab i Radzik w tej sprawie działali jako kierownictwo Sądu Okręgowego w Warszawie;
- śledztwo ws. działań wymierzonych w sędziego Pawła Juszczyszyna z Olsztyna, który też był blokowany w orzekaniu oraz wytaczano mu bezpodstawne dyscyplinarki;
- duże śledztwo ws. działań Schaba, Radzika i Lasoty za represje wobec 30 niezależnych sędziów;
- śledztwo ws. wytoczenia ponad 20 bezzasadnych dyscyplinarek sędziemu Waldemarowi Żurkowi z Sądu Okręgowego w Krakowie;
- śledztwo za działania wymierzone w sędzie Sądu Apelacyjnego w Warszawie Marzannę Piekarską-Drążek, Ewę Gregajtys i Ewę Leszczyńską-Furtak, które wbrew prawu zostały karnie przeniesione do innego wydziału za stosowanie prawa europejskiego. Wytoczono im również bezpodstawne dyscyplinarki. Karne przeniesienie było decyzją Schaba i Radzika jako prezesów tego sądu. Za postępowania dyscyplinarne odpowiada Lasota.
Niezależnie od tego niedawno specjalny rzecznik ad hoc ministra sprawiedliwości Adama Bodnara wszczął przeciwko nim postępowanie dyscyplinarne w związku z bezpodstawnymi dyscyplinarkami wytaczanymi Waldemarowi Żurkowi. Postępowanie wszczęto na wniosek sędziego i jego pełnomocniczki.
To nie koniec. Wydział spraw wewnętrznych Prokuratury Krajowej skierował jeszcze wobec zastępcy rzecznika dyscyplinarnego Przemysława Radzika wniosek o uchylenie immunitetu do Izby Odpowiedzialności Zawodowej SN. Prokuratura Regionalna we Wrocławiu chce mu stawiać zarzuty związane z aferą hejterską. Miał on ujawnić materiały z prowadzonych postępowań dyscyplinarnych, m.in. wobec Waldemara Żurka.
Radzik przekazywał te informacje byłemu wiceministrowi sprawiedliwości Łukaszowi Piebiakowi, głównej postaci w aferze hejterskiej (jemu też prokuratura chce stawiać zarzuty). Jak pisaliśmy w OKO.press, wykorzystano je do ustalania strategii medialnego ataku na sędziego Żurka.
Powyższy tekst Mariusza Jałoszewskiego ukazał się na łamach OKO.press 28 listopada
