Dziennikarka „Polityki” Ewa Siedlecka została oskarżona z artykułu 212 kodeksu karnego, który jest uważany jako knebel na dziennikarzy. Przemysław Radzik, który jest znany z tego co robi jako główny zastępca rzecznika dyscyplinarnego dla sędziów, złożył przeciwko dziennikarce prywatny akt oskarżenia. Poczuł się pomówiony tekstem Siedleckiej, który zamieściła na swoim blogu w lipcu tego roku. Radzik uważa, że tekst może podważyć do niego zaufanie jako sędziego.

Siedlecka w swoim tekście o nierównym traktowaniu obywateli opisała m.in. przykład jednego z zastępców rzecznika dyscyplinarnego dla sędziów. Pisała: „Tymczasem rzecznik dyscyplinarny sędziów (…) w 2018 r., prowadząc proces, przesłuchał zgwałconą dziewczynkę pod nieobecność adwokata oskarżonego. To błąd proceduralny, więc przesłuchanie trzeba było powtórzyć. Ale dziewczynka odmówiła składania zeznania po raz drugi. Sprawcy nie można było skazać za gwałt. Sędzia (…) nie poniósł konsekwencji”. O sprawie wcześniej pisał Onet, Siedlecka tylko powołała się na opisany przypadek.

Jej wina polegała tylko na tym, że przesłuchanie dziewczynki przypisała Przemysławowi Radzikowi, choć chodzi o drugiego z zastępców rzecznika dyscyplinarnego, Michała Lasotę. I o nim pisał Onet. Żadnego sprostowania ze strony Lasoty nie było.

To zdarzająca się pomyłka pisarska, niecelowa i niezamierzona. Dziennikarka szybko błąd sprostowała i przeprosiła za to pod tekstem. Na jej blogu pojawiło się krótkie oświadczenie: „Przepraszam sędziego Przemysława Radzika za to, że przypisałam mu zdarzenie, którego bohaterem był inny rzecznik dyscyplinarny dla sędziów, Michał Lasota”.

Czy akt oskarżenia Radzika zmrozi warszawskich sędziów

Rzecznik dyscyplinarny Przemysław Radzik zapowiedział skierowanie sprawy do sądu. Jak ustaliło OKO.press, jego prywatny akt oskarżenia dziennikarki jest już w Sądzie Rejonowym dla m.st. Warszawy.

Sprawa do osądzenia jest prosta. Z uwagi na sprostowanie dziennikarki nie powinno jej jednak być. Tym bardziej że warszawskie sądy mają najwięcej spraw do załatwienia i sprawa Radzika będzie ich odciągać od innych, ważniejszych spraw.

Ponadto Przemysław Radzik stawia stołecznych sędziów, którym przyjdzie sądzić jego sprawę, w co najmniej niezręcznej sytuacji. Bo są od Radzika zależni.

Jest on bowiem zastępcą głównego rzecznika dyscyplinarnego dla sędziów i sędziowie mogą się obawiać, że jeśli nie spodoba mu się wyrok, mogą mieć problemy dyscyplinarne.

Główny rzecznik dyscyplinarny Piotr Schab i jego dwaj zastępcy Przemysław Radzik i Michał Lasota dali się poznać jako ci, którzy ścigają sędziów za najbardziej błahe sprawy. Również za wydawane wyroki. Sędziowie mają za to dyscyplinarki, sprawdzano też jakość ich pracy i akta starych spraw, szukając pretekstu do postawienia im zarzutów. Dotknęło to m.in. sędzię Monikę Frąckowiak z Poznania, czy Olimpię Małuszek-Barańską z Gorzowa Wielkopolskiego.

Co więcej, rzecznik dyscyplinarny prowadzi też sprawy dotyczące jego dwóch zastępców Michała Lasoty i Przemysława Radzika. Pisaliśmy w OKO.press, że Sąd Okręgowy w Elblągu wydał orzeczenie, w którym stwierdził przewlekłość postępowania w jednej ze spraw, którą prowadził Michał Lasota. I teraz sędziów, którzy wydali niekorzystne dla Lasoty orzeczenie, wzywa na przesłuchanie główny rzecznik dyscyplinarny.

Postępowania dyscyplinarne wobec sędziów mogą wywrzeć na nich efekt mrożący. Taki sam efekt mrożący na dziennikarzach może wywierać oskarżanie ich z artykułu 212 kodeksu karnego. Dziennikarze od lat apelują o jego zniesienie. Bez skutku. Akt oskarżenia wobec Ewy Siedleckiej czeka na wyznaczenie terminu rozprawy.

Kwestie dotyczące praworządności w Polsce oraz w całej Unii Europejskiej będziemy dalej monitorować oraz wyjaśniać na łamach Archiwum Osiatyńskiego, a także – po angielsku – na stronie Rule of Law in Poland.

Podoba Ci się ten artykuł? Zapisz się na newsletter Archiwum Osiatyńskiego. W każdą środę dostaniesz wybór najważniejszych tekstów, a czasem również zaproszenia na wydarzenia.