Te argumenty będą też podnosić niezależni sędziowie, którzy są ścigani przez prokuraturę i rzeczników dyscyplinarnych Ziobry. A są ścigani za byle co – za niezależne orzeczenia, krytykę „reform” Ziobry, obronę wolnych sądów.

Takim ściganym przez Prokuraturę Krajową jest też prof. Włodzimierz Wróbel z SN. Prokuratura chce mu postawić bezpodstawne, naciągane zarzuty za błąd pracownika sekretariatu Izby Karnej. W tle jest to, że Wróbel był najpoważniejszym kontrkandydatem Manowskiej na I prezesa SN, po skończonej kadencji prezes Małgorzaty Gersdorf.

Wróbel nie boi się też krytykować zamachu władzy PiS na sądy. Zarzuty, które chce mu postawić prokuratura, można więc traktować jako pretekst do uderzenia w sędziego, który jest też autorytetem w dziedzinie prawa karnego. Ale nawet nielegalna Izba Dyscyplinarna odmówiła uchylenia immunitetu prof. Wróblowi.

Odwołała się jednak od tego prokuratura i w II instancji rozpozna to już nowa Izba Odpowiedzialności Zawodowej. Jeśli by uchyliła immunitet i zgodziła się na ściganie sędziego, to może jednocześnie go bezterminowo zawiesić. Dlatego ETPCz wydała zabezpieczenie chroniące, go przed nagłym zawieszeniem, w czym specjalizowała się Izba Dyscyplinarna.

Zabezpieczenie wobec prof. Wróbla było pierwszym w historii ETPCz środkiem zapobiegawczym wydanym wobec europejskiego sędziego. Co pokazuje jak ważne są dla ETPCz sprawy represjonowanych, polskich sędziów.

Obecny środek zapobiegawczy obejmujący nową Izbę może być rozszerzony o całkowite zablokowanie sprawy o zawieszenie prof. Wróbla. I będzie trwał do czasu rozpoznania przez ETPCz jego skargi na Polskę za naruszenie artykułu 6 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.

Artykuł ten gwarantuje obywatelom prawo do procesu przed niezależnym i bezstronnym sądem, ustanowionym ustawą. A sąd z neo-sędziami w składzie jest wadliwy. Bo neo-sędziów nominuje nielegalny i upolityczniony organ jakim jest neo-KRS. Sędziów wybrali do niej posłowie PiS. A teraz członków nowej Izby Odpowiedzialności Zawodowej też wybierze polityk, czyli prezydent. Dlatego można podważać legalność sądu z neo-sędziami oraz wydane przez nich orzeczenia. Co już się dzieje.

Sędziów, którym grozi zawieszenie reprezentują prawnicy. To adwokatki Sylwia Gregorczyk-Abram i Agnieszka Helsztyńska (obie są pełnomocniczkami prof. Wróbla), adwokaci Piotr Zemła i Michał Gajdus oraz Marcin Szwed i Piotr Kładoczny z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Kto został już zawieszony i komu grozi jeszcze zawieszenie

Likwidowanej Izbie Dyscyplinarnej udało się jednak zawiesić sześciu sędziów. To sędziowie: Paweł Juszczyszyn z Sądu Rejonowego w Olsztynie, Igor Tuleya z Sądu Okręgowego w Warszawie, Maciej Ferek z Sądu Okręgowego w Krakowie, Piotr Gąciarek z Sądu Okręgowego w Warszawie, Maciej Rutkiewicz z Sądu Rejonowego w Elblągu i Krzysztof Chmielewski z Sądu Okręgowego w Warszawie.

Wszyscy zostali zawieszeni za wydawane orzeczenia, głównie za stosowanie wyroków ETPCz i TSUE. Jak na razie do pracy po ponad dwóch latach zawieszenia wrócił tylko Juszczyszyn. Było to możliwe, bo jego zawieszenie uchylił prezes Izby Dyscyplinarnej Adam Roch.

Do pracy został też dopuszczony sędzia Tuleya. Była to decyzja nowej prezes stołecznego sądu apelacyjnego Joanny Przanowskiej-Tomaszek. Ale Tuleya nie wrócił do pracy, bo decyzję prezeski nagle uchylił Przemysław Radzik, jako wiceprezes nadrzędnego sądu apelacyjnego.

Do pracy powinien wrócić również Piotr Gąciarek, który podobnie jak Tuyleya i Juszczyszyn został przywrócony do orzekania przez sąd (w ramach tzw. zabezpieczenia). Ale prezeska Sądu Okręgowego w Warszawie odmówiła mu.O dalszym zawieszeniu Gąciarka, Chmielewskiego, Rutkiewicza i Ferka zdecyduje we wrześniu nowa Izba Odpowiedzialności Zawodowej, która rozpozna ich odwołania od decyzji o zawieszeniu wydanej przez Izbę Dyscyplinarną w I instancji.

Zawieszenie przez nową Izbę grozi jeszcze grupie sędziów ściganych przez prokuraturę i przez rzeczników dyscyplinarnych Ziobry. Ich „winą” jest to, że stosowali prawo UE, wydawali niezależne wyroki oraz krytykowali „reformy” Ziobry.

To sędziowie: Marta Pilśnik z Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia, Andrzej Sterkowicz z Sądu Okręgowego w Warszawie, Olimpia Barańska-Małuszek z Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim, Anna Bator-Ciesielska z Sądu Okręgowego w Warszawie, Irena Piotrowska i Aleksandra Janas z Sądu Apelacyjnego w Katowicach, Rafał Lisak, Wojciech Maczuga i Kazimierz Wilczek z Sądu Okręgowego w Krakowie.

Obrona sędzi represjonowanych przez Radzika

Sędziów represjonuje się nie tylko ścigając ich na drodze karnej, czy dyscyplinarnej. Są też represje służbowe. Uderzyły one w dwie doświadczone sędzie karnistki z Sądu Apelacyjnego w Warszawie – Ewę Leszczyńską-Furtak i Ewę Gregajtys. Obie nagle zostały przesunięte bez ich zgody z wydziału karnego do wydziału pracy.

To decyzja wiceprezesa sądu apelacyjnego Przemysława Radzika. Nie ma ona uzasadnienia, ale sędzie zostały odsunięte od sądzenia spraw karnych, bo w swoich orzeczeniach powołują się na wyroki ETPCz i TSUE podważające legalność neo-KRS i neo-sędziów.

To nie koniec „porządków” Radzika. Odwołał on jednocześnie nagle dotychczasowego przewodniczącego III wydziału karnego sędziego Jerzego Ledera. W kuluarach sądu apelacyjnego słychać, że ma go zastąpić neo-sędzia. Jerzy Leder w odpowiedzi sam złożył rezygnację z tej funkcji.

Stołeczni sędziowie mają jednak wsparcie innych sędziów. W obronie Leszczyńskiej-Furtak i Gregajtys stanęło 73 stołecznych sędziów apelacyjnych i 30 sędziów SN.

Wcześniej w podobny sposób byli represjonowani sędziowie Waldemar Żurek z Sądu Okręgowego w Krakowie (jeden z symboli wolnych sądów, został przesunięty do innego wydziału cywilnego, co TSUE uznał za naruszenie prawa) i Łukasz Biliński z Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia (za uniewinnianie ulicznej opozycji z wydziału karnego zesłano go do wydziału pracy).

Do innego wydziału zostali też przeniesieni sędziowie Sądu Okręgowego w Krakowie Beata Morawiec, Katarzyna Wierzbicka, Wojciech Maczuga, Maciej Czajka iGrzegorz Buła. To była kara za wykonywanie orzeczeń TSUE i ETPCz.

Karnie zmieniono też wydział sędziom Sądu Okręgowego w Warszawie Piotrowi Gąciarkowi (został przesunięty przed zawieszeniem go przez Izbę) i Annie Ptaszek. Oboje z wydziału karnego zostali przeniesieni do wydziału, który wykonuje wyroki innych sędziów. W ten sposób ukarano ich za wykonywanie prawa UE.

A ostatnio do innego wydziału został przeniesiony sędzia Paweł Juszczyszyn z Sądu Rejonowego w Olsztynie. Z wydziału cywilnego trafił do wydziału rodzinnego.

Sędziów do innych wydziałów karnie zsyłają prezesi sądów z nominacji ministra Ziobry – Dagmara Pawełczyk-Woicka w Krakowie, Maciej Nawacki w Olsztynie i Piotr Schab oraz Przemysław Radzik w Warszawie.

Sędziowie: Przeniesienie sędzi narusza Konstytucję

We środę 10 sierpnia list protestacyjny został złożony w sekretariacie wiceprezesa Przemysława Radzika. Publikujemy go w całości wraz z listą podpisanych pod nim sędziów.

„Oświadczenie sędziów orzekających w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie

W nawiązaniu do pism wiceprezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2022 r. w sprawie zmiany przydziału i przeniesienia SSA Ewy Leszczyńskiej-Furtak oraz SSA Ewy Gregajtys z II Wydziału Karnego do III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrażamy głęboki sprzeciw wobec tej bezprecedensowej decyzji, w tym okoliczności i motywów jej podjęcia. Działanie to rażąco narusza konstytucyjne zasady nieusuwalności i niezawisłości sędziów oraz niezależności sądów.

Jest faktem powszechnie znanym, że orzekanie w wydziale karnym sądu apelacyjnego wymaga, ze względu na wagę i ciężar gatunkowy rozpoznawanych tam spraw, najwyższych kompetencji, których nabycie poprzedza wiele lat ciężkiej pracy. Dobra praktyka realizowana dotychczas w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie polegała na tym, że status sędziego tego Sądu uzyskiwały osoby cieszące się dobrą opinią środowiska, wyróżniające się wynikami w zakresie stabilności orzecznictwa, a także mające duże doświadczenie orzecznicze, zdobyte w pierwszej kolejności na poziomie sądów rejonowych, a następnie sądów okręgowych.

Pozwalało to na zapewnienie odpowiedniego poziomu merytorycznego kadry sędziowskiej i nie rodziło wątpliwości co do kwalifikacji tworzących ją osób. Rezygnacja z tak doświadczonych orzeczników, jak SSA Ewa Leszczyńska-Furtak oraz SSA Ewa Gregajtys, poprzez przeniesienie ich do innego wydziału, nie tylko godzi w interes sądu, lecz przede wszystkim w interesy uczestników postępowań karnych, którym służy prawo do sprawnego i rzetelnego procesu.

Gwarantami tego prawa są SSA Ewa Leszczyńska-Furtak oraz SSA Ewa Gregajtys. Jest także oczywiste, że sędzia od wielu lat wyspecjalizowany w rozpoznawaniu spraw karnych, nie posiada niezbędnego doświadczenia do tego, aby orzekać w innym pionie, przy zachowaniu tych samych, najwyższych standardów orzeczniczych. Strony uczestniczące w postępowaniach sądowych przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych oczekują od sędziów wysokich kwalifikacji merytorycznych w tej dziedzinie prawa, zwłaszcza na poziomie apelacyjnym.

Zwracamy przy tym uwagę na treść art. 22a § 1 pkt 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych, zgodnie z którym pierwszym kryterium przydziału sędziów do poszczególnych wydziałów jest ich specjalizacja, co wprost potwierdza intencję ustawodawcy, aby wykorzystana została unikalna wiedza każdego sędziego, w tym wynikająca z wieloletniej pracy orzeczniczej w konkretnym pionie.

W naszej ocenie całkowicie niezrozumiałe jest postępowanie zmierzające do przeniesienia doświadczonych sędziów z wydziału karnego, skoro ów wydział, z racji znacznego obciążenia, wymaga wsparcia kadrowego. Potrzeby w tym zakresie określane są na 8-10 etatów sędziowskich. Pozornie zdaje się to dostrzegać wiceprezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie, kierując do różnych jednostek w kraju pismo z dnia 27 lipca 2022 r. (Kd-128-5/22) informujące o możliwości delegowania sędziów do orzekania m.in. w II Wydziale Karnym naszego Sądu.

Co przy tym istotne, w piśmie tym podkreślono wagę sprawy, a więc potrzebę pilnego zwiększenia liczby orzeczników, toteż zalecono, aby zostało ono przedstawione także sędziom korzystającym z urlopów wypoczynkowych czy zwolnień lekarskich. Nie sposób nie zauważyć zbieżności pomiędzy liczbą sędziów, którzy wedle treści pisma wiceprezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 19 lipca 2022 r. (Kd-123-102/22) mieliby zostać przeniesieni z II Wydziału Karnego do III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych a liczbą sędziów, którzy powinni zasilić II Wydział Karny przechodząc z innych sądów.

W obydwu przypadkach dotyczy to trzech sędziów. Skoro więc w wyniku opisanych zmian ogólny stan kadrowy II Wydziału miałby pozostać na dotychczasowym poziomie, a faktyczne zwiększenie obsady dotyczyłoby wyłącznie III Wydziału, nasuwa się dość oczywiste pytanie, na które trudno znaleźć logiczną odpowiedź, dlaczego nie sięgnięto po nowych sędziów wyspecjalizowanych w rozpoznawaniu spraw pracowniczych oraz spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych.

Trudno oprzeć się wrażeniu, że przeniesienie SSA Ewy Leszczyńskiej-Furtak oraz SSA Ewy Gregajtys nie stanowi elementu racjonalnej polityki kadrowej, lecz przejaw represji za działalność orzeczniczą opartą na Konstytucji, orzeczeniach Trybunałów Europejskich i Sądu Najwyższego.

To zaś powinno spotkać się z właściwą reakcją środowiska sędziowskiego. Sposób, w jaki potraktowano nasze Koleżanki, budzi głęboki sprzeciw i jest przez nas odbierany także jako brak szacunku dla ich wieloletniej, ciężkiej pracy oraz jako próba wywołania „efektu mrożącego”.

Trudno w zakresie działań podjętych przez wiceprezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie nie odnaleźć analogii do metod stosowanych wobec sędziów warszawskich w latach 1981-1988, kiedy to miało miejsce nasilenie łamania praworządności, a szczególnie podczas stanu wojennego (vide: „Sędziowie warszawscy w czasie próby 1981-1988”, monografia Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, autorstwa Marii Stanowskiej i Adama Strzembosza, Warszawa 2005).

Wobec sędziów wskazujących na bezprawność decyzji prezesów sądów, czy też wydających orzeczenia niezgodne z oczekiwaniami politycznymi, stosowano represje w postaci karnego przenoszenia ich w ramach „przeglądu kadrowego” na podstawie ówcześnie obowiązującego art. 58 § 1 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, do innych wydziałów.

W szczególności, w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie m.in. sędzia Grażyna Ruiz została przeniesiona z wydziału karnego rewizyjnego do wydziału ubezpieczeń społecznych, sędzia Wojciech Welman – z wydziału penitencjarnego do wydziału ubezpieczeń społecznych, zaś sędzia Barbara Sierpińska – z Wydziału VII Karnego Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy została przeniesiona do wydziału rodzinnego i nieletnich. Nagminnie wszczynane były też postępowania dyscyplinarne wobec niepokornych sędziów.

Wzywamy zatem do zmiany decyzji, pozbawionej merytorycznych podstaw, motywowanej niechęcią do sędziów, którzy nie poddają się presji i mają odwagę bronić swojej niezależności orzeczniczej i postępować zgodnie z rotą ślubowania sędziowskiego”.

List podpisali sędziowie Sądu Apelacyjnego w Warszawie:

Agnieszka Ambroziak
Paulina Asłanowicz
Beata Byszewska
Bernard Chazan
Maciej Dobrzyński
Alicja Fronczyk
Marzanna Góral
Anita Górecka
Marcin Graczyk
Katarzyna Jakubowska-Pogorzelska
Edyta Jefimko
Anna Kalbarczyk
Ewa Kaniok
Aleksandra Kempczyńska
Marzena Konsek-Bitkowska
Magdalena Kostro-Wesołowska
Beata Kozłowska
Grażyna Kramarska
Przemysław Kurzawa
Bożena Lasota
Jerzy Leder
Danuta Malec
Dorota Markiewicz
Marzena Miąskiewicz
Anna Michalik
Joanna Mrozek
Robert Obrębski
Marzanna Piekarska-Drążek
Katarzyna Polańska-Farion
Jacek Sadomski
Ksenia Sobolewska-Filcek
Anna Strączyńska
Marcin Strobel
Ewa Stryczyńska
Dorota Szarek
Renata Szelhaus
Marta Szerel
Adrianna Szewczyk-Kubat
Bogdan Świerczakowski
Magdalena Tymińska
Dorota Tyrała
Agnieszka Wachowicz-Mazur
Marzena Wasilewska
Małgorzata Micorek-Wagner
Urszula Wiercińska
Joanna Wiśniewska-Sadomska
Agata Wolkenberg
Agata Zając
Anna Zdziarska

List podpisali sędziowie Sądu Apelacyjnego w Warszawie w stanie spoczynku wspierający powyższe oświadczenie:

Grażyna Bobrowska
Zbigniew Cendrowski
Józef Ciurko
Marek Czecharowski
Izabella Fick – Brzeska
Maria Gleixner – Dyk
Barbara Godlewska – Michalak
Romana Górecka
Krystyna Karolus-Franczyk
Grażyna Kornas
Grażyna Korycińska
Jan Krośnicki
Wanda Lasocka
Barbara Lubańska-Mazurkiewicz
Małgorzata Mojkowska
Maria Mrozik – Sztykiel
Witold Okniński
Anna Orłowska
Regina Owczarek-Jędrasik
Anna Prokopiuk
Maria Rodatus
Paweł Rysiński
Barbara Trębska
Aldona Wapińska

List podpisali sędziowie Sądu Najwyższego oraz sędziowie Sądu Najwyższego w stanie spoczynku wspierający powyższe oświadczenie:

Tomasz Artymiuk
Teresa Bielska – Sobkowicz
Bohdan Bieniek
Krzysztof Cesarz
Dariusz Dończyk
Jolanta Franczak
Katarzyna Gonera
Jerzy Grubba
Józef Iwulski
Monika Koba
Marian Kocon
Anna Kozłowska
Michał Laskowski
Jarosław Matras
Grzegorz Misiurek
Anna Owczarek
Marek Pietruszyński
Agnieszka Piotrowska
Piotr Prusinowski
Zbigniew Puszkarski
Krzysztof Rączka
Marta Romańska
Barbara Skoczkowska
Romualda Spyt
Krzysztof Strzelczyk
Andrzej Tomczyk
Roman Trzaskowski
Katarzyna Tyczka-Rote
Paweł Wiliński
Dariusz Zawistowski