Przeniesione zostały następujące osoby:

• Pani prokurator Katarzyna Kwiatkowska – pełniąca funkcję Prezesa Zarządu Stowarzyszenia Prokuratorów „Lex Super Omnia”, dotychczas zatrudniona w Prokuraturze Okręgowej Warszawa-Praga w Warszawie, oddelegowana do Prokuratury Rejonowej w Golubiu Dobrzyniu (ponad 180 km od miejsca zamieszkania delegowanej);
• Pan prokurator Mariusz Krasoń – członek Zarządu Stowarzyszenia, dotychczas zatrudniony w Prokuraturze Regionalnej w Krakowie, oddelegowany w miejscu zamieszkania do Prokuratury Rejonowej Kraków Podgórze w Krakowie;
• Pan prokurator Jarosław Onyszczuk – członek Zarządu Stowarzyszenia, dotychczas zatrudniony w Prokuraturze Rejonowej Warszawa-Mokotów, oddelegowany do Prokuratury Rejonowej w Lidzbarku Warmińskim (ponad 260 km od miejsca zamieszkania delegowanego);
• Pani prokurator Katarzyna Szeska – członek Stowarzyszenia, dotychczas zatrudniona w Prokuraturze Rejonowej Warszawa – Wola w Warszawie, oddelegowana do Prokuratury Rejonowej w Jarosławiu (ponad 320 km od miejsca zamieszkania delegowanej);
• Pani prokurator Ewa Wrzosek – członek Stowarzyszenia, dotychczas zatrudniona w Prokuraturze Rejonowej Warszawa – Mokotów w Warszawie, oddelegowana do Prokuratury Rejonowej w Śremie (ponad 310 km od miejsca zamieszkania delegowanej);
• Pan prokurator Daniel Drapała – członek Stowarzyszenia, dotychczas zatrudniony w Prokuraturze Okręgowej we Wrocławiu, oddelegowany do Prokuratury Rejonowej w Goleniowie (ponad 410 km od miejsca zamieszkania delegowanego);
• Pan prokurator Artur Matkowski – dotychczas zatrudniony w Dziale Wojskowym Prokuratury Rejonowej Poznań Grunwald, oddelegowany do Działu Wojskowego Prokuratury Rejonowej dla miasta Rzeszów (ponad 520 km od miejsca zamieszkania delegowanego).

Wskazane decyzje o oddelegowaniu zostały podjęte w oparciu o treść art. 106 § 2 ustawy Prawo o prokuraturze, umożliwiającego oddelegowanie prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury do innej jednostki przez Prokuratora Generalnego bądź Prokuratora Krajowego na okres 6 miesięcy w ciągu roku.

Żadna ze wskazanych decyzji nie zawierała uzasadnienia. Co więcej ustawa Prawo o prokuraturze nie przewiduje jakiegokolwiek trybu odwoławczego od wydanego aktu władczego umożliwiającego delegowanie prokuratora.

Podkreślenia wymaga okoliczność, że czworo spośród sześciu delegowanych prokuratorów pozostawało w niezakończonych, jak do tej pory, sporach sądowych z kierownictwem prokuratury dotyczących ich degradacji służbowych, które miały miejsce w 2016 roku oraz kwestii ukształtowania wynagrodzenia uwzględniającego stawkę awansową.

Rzecznik prasowy Prokuratury Krajowej, odpowiadając na pytania dziennikarzy związane z oddelegowaniem wskazanych powyżej osób, przekazał następujące stanowisko:

„Prokuratura Krajowa zdecydowała o wzmocnieniu jednostek prokuratury, które w największym stopniu dotknięte zostały problemami kadrowymi wynikającymi z trwającej pandemii COVID 19. Podjęta decyzja ma usprawnić prowadzenie postępowań w najmniejszych i bardziej obciążonych pracą jednostkach prokuratury w całej Polsce. Zasilą je delegowani czasowo prokuratorzy z większych jednostek, także wyższego rzędu. Ich doświadczenie ma zapewnić szybkie i skuteczne usprawnienie pracy jednostek dotkniętych niedoborami kadrowymi”.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustrojowe regulujące działalność prokuratury w Polsce, a w szczególności praktyka stosowania instytucji delegacji pozostaje w sprzeczności z rekomendacjami Rady Europy, przyjętymi przez Radę Konsultacyjną Prokuratorów Europejskich (CCPE – GT) w Opinii nr 9 (2014) na temat europejskich standardów i zasad kształtujących status prokuratora (tzw. Karta Rzymska).

Wskazane rekomendacje, dostrzegając, iż przeniesienie prokuratora bez jego zgoda do innej jednostki prokuratury może być instrumentem wywierania na niego bezprawnego nacisku, zalecają stosowanie odpowiednich zabezpieczeń przez prawo krajowe, mających na celu zrekompensowanie ryzyka dotyczącego chociażby przenoszenia prokuratora będącego ukrytą formą kary dyscyplinarnej.

Co więcej wskazują one, iż przeniesienia prokuratora bez zgody powinny być ograniczone do wyjątkowych okoliczności, a w wypadku jego stosowania należy brać pod uwagę aspiracje oraz specjalizację prokuratora, jak również jego sytuację rodzinną. Jednocześnie prokurator powinien mieć możliwość wniesienia odwołania do niezależnego organu.