Izba Dyscyplinarna wydająca rozstrzygnięcie w sprawie sędziego I. Tuleyi nie spełnia kryteriów niezależnego sądu, co stwierdził Sąd Najwyższy (uchwała połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie BSA I-4110-1/20). Rozstrzygnięcie stanowi również naruszenie postanowienia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który zobowiązał władze publiczne RP do zawieszenia stosowania przepisów stanowiących podstawę właściwości tejże Izby (sprawa C-791/19).

Rozstrzygnięcie z dnia 18 listopada br. uderza w fundamenty ustroju państwa demokratycznego opartego na trójpodziale władzy, a także zaprzecza zobowiązaniu RP do przestrzegania wiążącego ją prawa UE oraz prawa międzynarodowego. Ingerencja ciała obsadzanego według kryteriów politycznych, jakim jest Izba Dyscyplinarna funkcjonująca w budynku Sądu Najwyższego, w sprawy objęte zakresem immunitetu sędziowskiego stanowi również poważne zagrożenie dla realizacji podstawowego prawa człowieka do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd. Zamach na niezależność sędziów to zamach na prawa człowieka. Jako badaczki i badacze tej problematyki wyrażamy kategoryczny sprzeciw wobec takich działań.

Mając na uwadze powyższe, w pełni podzielamy stanowisko sędziego I. Tuleyi o bezprawności funkcjonowania Izby Dyscyplinarnej, w szczególności wydawania rozstrzygnięć w sprawach objętych zakresem immunitetu sędziowskiego, oraz wzywamy do umożliwienia sędziemu Igorowi Tuleyi wykonywania jego zawodu.

Dr Katarzyna Sękowska-Kozłowska
Dr Aleksandra Gliszczyńska-Grabias
Dr Grażyna Baranowska
Dr Anna Hernandez-Połczyńska
Mgr Joanna Grygiel
Mgr Łukasz Szoszkiewicz
Prof. Roman Wieruszewski